Botanic gardens

In de New Town liggen de botanische tuinen van Edinburgh. Omdat wij verder alle attracties in Edinburgh al zo'n beetje hebben gezien, besloten we daar maar eens een kijkje te nemen. Eerlijk gezegd is het best de moeite waard.

De tuinen zijn in 1820 opgericht en liggen op een heuvel. Vanuit de tuinen heb je dan ook prachtig uitzicht over heel Edinburgh. De Hortensia's raakten net in bloei, de coniferen in het naaldbos waren prachtig groen, de rododendrons lieten hun eerste bloemen zien en, hoewel de Chinese tuin nog een beetje kaal was, schoten de bamboespruiten als paddenstoelen uit de grond. Wist u overigens dat de rododendron van oorsprong uit het Himalaya gebergte komt? Nee? Wij ook niet! Zelfs in deze tijd van het jaar zijn de botanische tuinen prachtig! ... als je er van houdt tenminste... Gelukkig hadden ze er ook koffie, en eekhoorns!

Loch Katrine

We hadden een mooi lang (paas)weekend voor de boeg en we vonden het weer de hoogste tijd om het Schotse landschap te verkennen en een bergtop te bedwingen. Omdat de de vorige keer, door weersomstandigheden, niet helemaal zeker waren of wij de top wel of niet hadden bereikt besloten wij het zekere voor het onzekere te kiezen en zochten een iets lager bergtopje uit.
Tussen Stirling en Glasgow ligt “Loch Katrine” één van de vele Lochs in Schotland waar je prima kan wandelen in de heuvels met prachtig uitzicht over het meer.

Wij hadden onze zin gezet op Ben A'an. Een berg(je) van 460 meter hoog. Het pad begon bij het meer en leidde ons door de bossen heen voorbij de boomgrens richting de rotsige piek van de berg. Na een pittig stukje klauteren stonden bij dan boven op de berg en hadden we een geweldig uitzicht. We hadden de vorige keer ons lesje geleerd en waren deze keer uitgerust met gore-tex jacks. En die hadden wij ook nodig ook! Het waaide hard boven op en we kregen ook nog een verdwaald sneeuwbuitje over ons heen.

Toen wij even aan de luw-zijde van de berg wilden schuilen moesten we goed een plekje zoeken. Daar zaten namelijk complete gezinnen, inclusief kleine kinderen, te pick-nikken. Tjoh, dachten wij even stoere bergbeklimmers te zijn... Tijdens de afdaling hoorde we in de verte nog een paar keer geblèr van een koter die van een rotsblok af stuiterde. Net goed! Dat zal ze leren ;)

Weird Science!

In Glasgow staat het “Science Centre”. Als echte Tech-freak (/ Nerd) moet ik daar natuurlijk heen! Het Science centre is een indrukwekkende aluminium koepel met een futuristische uitkijktoren ernaast dat aan de over van de rivier de “Clyde” ligt. Toen wij aankwamen bij het Science Centre vertrok er net een watervliegtuig. Blijkbaar gaan er lijndiensten per watervliegtuig naar allerlei plaatsen in Schotland. Dat moesten we maar eens in gedachten houden...
Behalve de buitenkant is ook binnenkant is best indrukwekkend. Helaas viel de invulling van het gebouw een beetje tegen. Ik verwachte een tentoonstelling van de laatste Hi-Tech snufjes in de wereld, maar helaas bleek het meer een soort kinderseeltuin te zijn. De kleine koters krioelde al blerend en gillend om ons heen terwijl ze uit alle macht de speeltoestellen sloopte waarmee wordt uitgelegd wat magnetisme is en hoe stroom werkt.

Gelukkig kwam het kleine kind in ons als snel naar boven en sloten wij ons bij hen aan. Als een stel 6 jarigen rende wij door de “speeltuin heen” en hebben wij ons zitten vergapen aan een “show” waarin wordt uitgelegd wat vuur is, met heuze “special effects” en echt vuur! Jaja... Vet Cool! ..eehh hot?? ...Eehh..whatever!

In het Science center zit ook een Imax bioscoop waar we nog even “The Spiderwick Chronicles” hebben gekeken. Best een leuke film, maar een scherm op IMAX formaat maakt een geinige film al gauw een spectaculaire film. Prima vermaakt dus. Maar helaas, na afloop van de film ging het centrum alweer dicht en konden we niet meer in de uitkijktoren.

Famouse brouwsel

Toen we met Daan ter Haar een roadtrip deden door de highlands kwamen we langs Loch Turret en langs de Glenturret Distillery.

De “Glenturret Distillery” is ruim 300 jaar oud en staat bekend om zijn single malt whisky, gemaakt van de hoogste kwaliteit Schotse gemoute gerst en het zuiverste bronwater afkomstig uit Loch Turret... bla bla bla ...en is ook bekend van de Famouse Grouse whisky...??? 2 soorten whisky uit 1 distilleerderij? Raar... Maar we weten nu hoe het in elkaar zit.

“Famous Grouse” is een “Blend”. Een blend-whiskey is eigenlijk een soort aanmaak limonade. 60% van de Famouse Grouse whiskey bestaat uit “grainwhiskey”. Dit is een goedkoop soort whisky, gemaakt van granen in plaats van gemoute gerst, en wordt op grote industriële schaal geproduceerd. De grainwhisky die voor de Famouse Grouse wordt gebruikt komt uit the North Brittish Distillery in Edinburgh. Deze massa productie distilleerderij staat vlak bij ons huis en vanuit ons keuken raam kunnen wij de stoomwolken van het condensatie proces zien. Deze distilleerderij produceert ook andere producten zoals vat69, rum, etc, maar is gesloten voor publiek en verkoopt geen eigen producten.

De grainwhisky is een stuk goedkoper als de single malt whisky's die met veel zorg in kleine distilleerderijen door heel Schotland worden gemaakt, maar smaakt helaas lang niet zo goed. Daarom worden er bij de Famouse grouse minimaal 5 originele malt whisky's aan toegevoegd om de whisky op smaak te brengen. Een van deze whiskies is de Glenturret single malt. Al deze whisky's worden in Glasgow samen gevoegd in een houten vat waarna het mengsel 6 maanden moet rijpen. Tadaaa! The Famouse Grouse!!! ..een beetje een wannabe-whisky als je het mij vraagt...

Natuurlijk de rondleiding gedaan en even whisky geproefd... Famouse grouse! Raar! ik sta toch in de Glenturret distilleerderij? Famouse Grouse wordt niet hier gemaakt, maar in Glasgow! Niet dat het mij wat uitmaakt, want zonder cola in mijn Whisky vind ik het toch niet te hachellen. Achterover tikken en verder met de road trip!

Fotogeniek

Uiteraard hebben Daan en ik nog even een biertje gedronken in Edinburgh. We begonnen in “Le Monde” een hippe tent aan George Street. Over het algemeen gaan de Schotse dames in het weekend vrij schaars gekleed over straat, maar hier geldt helemaal “Dress to impress” en “less is more”. Met recht een wereld tent! We hebben onze ogen uitgekeken en ons prima vermaakt.
Biertje, biertje, biertje... errug gezellig uiteraard maareh hoe zijn we thuis gekomen?... enneh.. wie heeft deze foto van ons gemaakt?

Na regen komt... meer regen

Natuurlijk moest ik mijn vriendje uit Tilburg even rondleiden door Edinburgh. Dat het dan een beetje regent maakt natuurlijk niet uit. Sterker nog, das typisch Schots en hoort erbij! In de stromende regen hebben we eerst de stadswandeling gedaan. Nadat we, onder het genot van een hamburger en een biertje, een beetje waren opgedroogd in de pub besloten we ook nog even Arthurs Seat te beklimmen. Het weer leek tenslotte op te knappen. Leek.... Toen we eindelijk boven waren werd het gelukkig even droog, dat kwam waarschijnlijk doordat de orkaan de wolken even had weggeblazen.
Eenmaal boven kon ik met mijn volle gewicht tegen de wind in leunen, en moesten we op handen en voeten rond lopen om niet van de berg te worden afgeblazen. Gelukkig staat er een betonblokje op de berg waar we een beetje steun aan hadden. We waren de enige mensen boven op de berg wat toch een grote toeristische trekpleister is en waar het normaal krioelt van de mensen....raar, maar wel erg vredig. Een grote zwarte wolk aan de horizon kwam alweer met een rotgang op ons af, tijd om weer omlaag te gaan. Toen we net van de top af waren brak de hel alweer los en zeiknat stonden we een half uur later weer beneden.

Zelfreflectie

Nu Daniella dit weekend in Nederland zit, gebruik ik deze periode van rust om even helemaal tot mijzlf te komen en na te denken over het leven. Wie ben ik nou werkelijk ben en wat is mij doel in dit leven....

...Doh!

Koekje erbij?

Een van de verschillen tussen de bouw in Nederland en in de UK is dat men hier nog niet aan gecentraliseerde inkoop doet. Alle inkoop wordt door de Site Agent (ik dus) gedaan vanuit de keet op het werk.

Het resultaat hiervan is dat dagelijks een leger van vertegenwoordigers voor mijn bureau staat, dat “toevallig even langs reed” en zich afvroeg “of wij nog iets nodig hadden”. Allemaal strooien ze met hun visitekaartjes, pennen, notitieblokjes, aanstekers en andere rommel. Waar ik wel erg aangenaam door werd verast is dat ze allemaal koffie mokken (met hun bedrijfsnaam erop) uitdelen. Geweldig! Wat een uitvinding!

Op zich kan ik ook prima koffie drinken uit een plastic bekertje, maar toch smaakt de koffie een stuk beter als je met een vertegenwoordiger aan tafel zit voor een prijs onderhandeling en daarbij koffie drinkt uit een beker van zijn concurrent. Heerlijk bakkie...

Inmiddels hebben wij zo'n beetje alle vertegenwoordigers over de vloer gehad, we zijn ruimschoots voorzien van pennen, notitieblokjes, aanstekers, kalenders, klokjes, linialen, sleutelhangers, petjes, mutsen, stickers en op het aanrecht in de keet staan 39 koffiemokken. Toch blijven ze nog steeds langskomen.. tot vervelens toe...

Elke vertegenwoordiger die nu vraagt of wij “toevallig nog iets nodig hebben” krijgt steevast het antwoord: “KOEK!” Bedankt voor de koffiemok, maar bij koffie hoort koek; Heeft u ook koek bij zich? Nee? Tot ziens! En we gooien hem zo weer de keet uit.

Onze uitvoerder Eric (Eric Cartman look-alike) heeft de smaak helemaal te pakken. Nadat hij pas een koffiemok kapot liet vallen belde hij meteen de vertegenwoordiger op: Als je koffiemok al “spontaan uit elkaar valt” dan schaadt dat ons vertrouwen in jouw product. Dat vertrouwen kan maar op één manier worden hersteld... KOEK! Graag voor 10 uur, want dan zitten we aan de koffie.