Forth Railway bridge

Zondag ben ik wezen kijken bij de “Forth Bridges”

Ten noorden van Edinburgh is een grote baai in de kust, “The Forth” vernoemd naar het kleine riviertje “Forth” dat in de buurt van Stirling in de zee uitmond.
Beide oevers van de Forth worden met elkaar verbonden door de "Forth Railway bridge".
Dit is een spoorbrug die South Queensferry (een voorstadje van Edinburgh) met de noord oever van de baai verbind dat heel toepasselijk North Queensferry heet.

Op zich is het niet zo bijzonder dat een brug twee oevers verbind, dat is meestal ook het nut van een brug, maar dit is niet zomaar een spoorbrug. Dit is de dinosaurier onder de spoorbruggen. Niet alleen ziet hij er monsterlijk uit maar hij stamt praktisch uit de prehistorie.

Deze brug was op de HTS letterlijk een schoolvoorbeeld voor het doorberekenen van statisch bepaalde stalen raamwerken. Of was het nou statisch onbepaald? 4 jaar les gehad in toegepaste mechanica en zelfs de beginsels ben ik al kwijt. Sorry pap en mam, achteraf zonde van het college geld. In ieder geval een prachtig staaltje civil engineering, en helemaal voor die tijd.

De brug is 2,5 kilometer lang en is gebouwd in 1890 en ziet eruit alsof iemand flink heeft zitten knutselen met zijn mecano-doos.
55.000 ton staal en 18.122 kubike meter graniet was er nodig om de 2,5 kilometer brede baai over te steken. 4600 man werkte aan de brug die is opgebouwd uit 3 overspanningen die elk 110 meter boven het water uitsteken en c.a. 450 meter per stuk overspannen.
Tussen deze gigantische overspanningen werden kleine stukjes spoorbrug (110m lang per stuk) geplakt om de totale overspanning dicht te krijgen.
De fundaties van de brugpijlers bevinden zich op 27 meter diepte en zijn door duikers aangebracht (118 jaar geleden he!!). Onvoorstelbaar als je erover nadenkt.

Het vele staalwerk heeft continu het hele jaar door onderhoud nodig. De witte vlakken op de brug zijn afgesloten steigers rondom het staalwerk waarbinnen druk wordt gewerkt aan het onderhoud. Het eindeloze schilderwerk kost 10 miljoen pond per jaar (14 miljoen euro)

Naast de “Forth railway bridge” staat de veel nieuwere “Forth Road bridge”. Een brug voor de auto´s die elke winter regelmatig wordt afgesloten bij slecht weer. Gelukkig was het goed weer en kon ik er ook overheen lopen om de railway bridge goed te kunnen bekijken.

Aan de overkant rustte ik even uit op een van de vele "memorial benches", houten bankjes met een gedenkplaatje erop in nagedachtenis van de 98 mensen die omkwamen tijdens de bouw vand e brug en de honderden die gewond raakten.

Wat een prestatie.

Als de kat van huis is...

Nu Daniella een weekje in Nederland zit kon ik eindelijk een keertje het locale uitgaansleven bij ons in de buurt uitchecken. Jaja wat de meesten van jullie waarschijnlijk nog niet weten is dat wij recht tegenover het locale uitgaanscentrum in “The Shandon” zitten, zo heet de wijk waar wij wonen.

Recht tegenover ons huis bevinden zich een snookercentrum dat heel toepasselijk “The Shandon” heet. Daarnaast zit de locale pub: “Cray's Mill”. Regelmatig ondervinden wij in het weekend overlast als dronken Schotse dames al schreeuwend de buurt deelgenoot maken van het overspel van hun partner, of dronken locals die het als echte kerels oplossen en met elkaar op de vuist gaan.

Op een of andere manier was Daniella altijd een beetje huiverig om daar wat in het weekend te gaan drinken, maar nu zij in Nederland de kroegen onveilig maakte had ik mooi de kans om mijzelf te mengen met de lokale bevolking en hun gedrag in hun natuurlijke omgeving te bestuderen.

Het Snookercentrum was niet zo'n succes. Het was er niet zo druk en vanaf het moment dat ik binnen stapte werd het stil en waren alle blikken op mij gericht. Op zich is het voor mij natuurlijk niet nieuw om in het middelpunt van de belangstelling, maar dit was anders. Het werd mij al snel duidelijk dat ze door mijn vermomming (zonder jas in t-shirt uitgaan) heen keken en door hadden dat ik niet een van hun soortgenoten was. Ik probeerde nog even een praatje aan te gaan met de kastelein maar die kwam niet veel verder als “Waar kom je vandaan en wat moet je hier” Het was een hele klus om het West Lothian Schotse dialect te vertalen en mijn opmerking “Please, speek proper English” viel blijkbaar niet in goede aard. Gauw goot ik het pintje achterover en probeerde het bij de pub ernaast.

Vol goede moed stapte ik Cray's Mill binnen. Op zich was dit al een stuk gezelliger maar ergens klopte hier iets niet... een pub vol met gezonde schotse kerels (95% was man) die gezamenlijk een boxwedstrijd op de televisie keken; 2 gespierde mannen, glimmend van het zweet, die elkaar te lijf gaan. Daarbij waren ze ook druk bezig met armpje drukken, in elkaars spierballen knijpen en elkaar, hard lachend op de schouder stompen.

Een van de deelnemers in het “arm-wrestling tournament” viel van zijn kruk af toen zijn tegenstander zijn arm op de bar smakte, en werd zo kwaad dat hij zijn tegenstander aanvloog. Zijn “mates” hielden hem weer tegen en na een flinke scheldpartij brachten ze hem naar buiten. Het alpha mannetje bleef aan de bar zitten, en de natuurlijke rangorde was weer hersteld.

Erg aandoenlijk, maar blijkbaar viel het op dat ik zat te grinniken want hij draaide zich om en vroegen of ik ook mischien even wilde armpje drukken met hem. Ik heb de uitnodiging toch maar beleefd afgeslagen (ja, achteraf vind ik het ook laf van mijzelf.. )

Gauw mijn pintje achterover gegoten en naar huis gegaan.

Jaja.. als de kat van huis is.... dan zit Bas met een zak chips op de bank film te kijken.

Whaha!!! BLAST 'EM!!!!

Mijn laptop van de zaak is erg goed dichtgetimmerd en ik kan geen eigen software installeren, gelukkig draaien “Portable apps ”, programma's aangepast om vanaf een USB-memory stick te kunnen draaien, ook prima op mijn klaptop.

Tijdens mijn zoektocht naar “Portable applications” kwam ik een remake van een oude verslaving tegen: Xenon2000 !!! een remake van “Xenon 2 Megablast”. Wie kent deze oude arcade shooter nou niet!? (niet allemaal tegelijk) Je bent een klein vliegtuigje dat zijn weg moet schieten door de ruimte die vol zit met monsters die lijken alsof ze uit de zee komen, en onderweg kan je je vliegtuigje uitbreiden met beter wapens en allerlei listige verdedigings middelen. Geen moeilijke “artificial intelligence” maar gewoon goed onthouden waar ze vandaan gaan komen en SCHIETEN!!!. Simpel maar briljant!

Xenon2000 is een remake van het originele spel. De plaatjes zijn opgefrist en de levels net even anders, maar het principe hetzelfde. Schieten, schieten, upgraden, betere wapens, homing missiles, lasers, space mines, schieten, schieten en dan alsnog vlak voor de finish dood gaan. Over and over and over again!!!! en ondanks dat niet kunnen stoppen met spelen en gewoon doorgaan!!!

Tjonge wat hebben Emrys en ik een hoop tijd besteed (weken!) aan dat spel op die oude ATARI!

Een joystick met auto-fire aan te raden is, anders krijg je snel last van RSI.

Have fun! .....and BLAST 'EM!!!!

“To Ski or not to Ski” that is the question

Not to ski... that was the answer :(

Ja ja het is echt winter in Schotland. De afgelopen week was het erg guur weer. 's Nachts zware vorst en overdag regen en natte sneeuw. Tenminste... bij ons in het zuiden van Schotland dan. In het Noorden en in de binnenlanden was al een aardig pak sneeuw gevallen en ik hoorde al verhalen van collega's dat ze waren wezen skiën.Aangezien de weersverwachtingen van afgelopen zaterdag erg gunstig waren moesten Daniella en ik daar toch ook maar eens een kijkje gaan nemen.

Zaterdag ochtend vertrokken wij naar “Glenshee”, 1 van de 4 populaire ski-gebieden in Schotland, om te kijken of wij daar kunnen skiën.

Glenshee is een heuvelrug (ze zijn te laag om het echte bergen te mogen noemen) ligt c.a. 130 km ten noorden van Edinburgh. Vanuit Edinburgh gingen wij via de M90 naar “Perth”, daar vandaan reden wij via de A93 door naar “Blairgowrie” en vervolgens door naar “Glenshee”. Al met al een mooie rit door het Schotse landschap dat vanaf Blairgowrie echt wit begon te worden.

Onderweg zagen wij in veel dorpjes al ski-verhuur winkeltjes, maar omdat wij nog geen idee hadden waar wij precies heen moesten besloten wij deze over te slaan en eerst het ski-gebied te vinden voordat wij de ski's gingen huren. Hoe verder wij “Glenshee” inreden, hoe dikker het pak sneeuw werd. Even stoppen langs de weg om foto's te maken ging niet, omdat er bijna een halve meter sneeuw naast de weg lag. Ik durfde het niet aan mijn kleine italiaantje daar in te sturen (de Fiat Punto dus). Alle parkeerplaatsen naast de weg waren bomvol met andere auto's en we konden dan ook geen plekje vinden om even te stoppen. Toen we eindelijk in de buurt van de ski-pistes kwamen stond er een lange file op de weg. Het was prachtig weer en blijkbaar waren wij niet de enigen die even van de sneeuwpret wilden genieten.

Na een tijdje muurvast in de file te hebben gestaan en herhaaldelijk over veel te volle parkeerplaatsen heen glibberden met de Punto om een parkeerplek te vinden besloten wij maar een stukje terug te rijden ondanks dat wij de pistes nog geeneens gezien hadden. De heenreis duurde al 2,5 uur en vanaf 4 uur word het hier donker, dus als wij nog een beetje van de sneeuw wilden genieten moesten wij dat maar op een andere manier doen.

Op de terugweg vonden wij gelukkig wel snel een parkeerplaats langs een toegangsweg naar een boerderijtje. Daarvandaan trokken wij onze dikke jassen en hikingboots aan zijn we de heuvel in getrokken.

Al gauw liepen wij boven op de heuvelrug en zakten we regelmatig tot onze knieën weg in de sneeuw. Hoe hoger wij kwamen hoe ijziger de sneeuw werd, gelukkig zakten we daardoor niet meer weg wat het wandelen een stuk aangenamer maakte. Een tijdje volgden wij een spoor van herten over de heuvels heen, maar uiteindelijk hebben we geen hert gezien. Om kwart over die begon het al te schemeren en besloten we maat terug te gaan.

Jammer dat wij niet even op de lange latten konden staan, maar de wandeling maakte de reis ook zeker de moeite waard.

Happy New Year!!!!

De agfelopen dagen hebben wij Hogmanay gevierd.
Het was erg gezellig. Twee avonden allemaal straatfeesten, muziek podia, barretjes.. en heel veel vuurwerk! Erg gezellig dus!
Met oud & Nieuw stonden wij samen met 800.000 man op Princesstsreet het nieuwe jaar in te luiden!!
Erg gezellig!!!