Saturday, November 03, 2007

Flandria verkoper

IK stond raar te kijken toen mij gevraagd werd of ik mij netter wil kleden op mijn werk. Speciaal voor mijn eerste werkdag had ik al een nieuw overhemd aangeschaft, volledig dichtgeknoopt, in mijn broek gepropt, mouwen niet opgestroopt zoals ik altijd doe. Daaronder mijn knapste spijkerbroek. Het ensemble werd afgemaakt door mijn nieuwe zwarte leren gympjes die een mooie balans vormen tussen net en sportief. Al met al een outfit van een jong en dynamisch persoon die zich niet in een keurslijf laat vangen. Ja toch? Ik voelde mij dan ook helemaal het heertje.

Helaas. Tijdens het werk is een stropdas verplicht en een spijkerbroek mag niet. Ik moet er namelijk representatief uit zien. Dussss….

Het is geen geheim dat ik niet zo van nette kleding houd. Ik voel mij er niet zo gemakkelijk in, en ik vind het maar uiterlijke schijn. Alsof ik opeens slimmer ben en beter zaken kan doen als ik een pak draag. Bovendien lijken alle pakken op elkaar en lijkt iedereen met een pak op elkaar. Pinguïns lijken ook allemaal op elkaar. Het pak is voor mij dan ook het symbool voor de eenheidsworst.

Bovendien ben ik van mening dat de zogenoemde “nette kleding” vaak helemaal niet “net” is. Er lopen genoeg mensen rond in goedkope pakken die er ook goedkoop uit zien en iedereen weet dat. Mijn vader noemt dat altijd “Flandria verkopers”. Genoemd naar een vroegere goedkope audio/videozaak in Alkmaar met verkopers in allemaal dezelfde goedkope pakken. Wat is daar dan net aan? Ik trek dan liever een overhemd met een spijkerbroek en gympies aan.

Hoe dan ook moest ik toch aan geloven. Dus waar ga je heen als je iets moet kopen waar je eigenlijk geen geld aan uit wilt geven… Inderdaad! De ASDA!

Na een etentje met Lex en Marion het centrum van Edinburgh, stond ik om kwart over tien ´s avonds in de beste supermarkt ter wereld. De pashokjes waren al gesloten, maar na een zielig verhaal tegen een verkoopster dat ik zou worden ontslagen als ik de volgende dag geen nette kleding zou dragen, mocht ik er toch nog even in. Ze heeft mij ook nog geholpen met het uitzoeken van de juiste maten voor mijn overhemden, de lieverd. Een pantalon kost bij de ASDA 6 pond. Een overhemd met bijbehorende strop das kost ook nog eens 6 pond. En allemaal nog van goede kwaliteit ook! Allemaal vervaardigt van 100% hoogwaardig polyester. Droogt snel, kreukt bijna niet en is lekker warm in de winter.

De volgende dag stond ik ook trots op mijn werk in mijn nieuwe outfit. Nadat mijn projectleider mijn stropdas had omgedaan (kon ik niet, nu wel) zag ik er dan ook helemaal “net” uit. Hij gaf mij een compliment voor mijn nieuwe outfit. Voor 12 pond draag ik een pantalon, stropdas en overhemd (waarvan ik de mouwen toch opstroop omdat deze te kort zijn) en zie ik er voor het bedrijf weer helemaal representatief uit.

Nette schoenen zijn bijna geregeld. Nog even de nopjes onder mijn golfschoenen vandaan halen en ik heb mooie nete zwarte schoenen, waterdicht met voering.

Het leuke hieraan is dat ik en mijn collega´s in een keet op een bouwterrein zitten. Na een wandeling over het werk heeft iedereen spetter prut op zijn representatieve pantalon zitten. En af en toe hangt mijn stropdas per ongeluk in de koffie. Goed bezig dus!

Sorry Pap, ik ben nu een van hen geworden. :( Mam, je kan trots om mij zijn, ik strijk tegenwoordig mijn eigen broeken en overhemden!

No comments: